امنیت عاطفی

تازه گیها وقتی زمین می خوری و یا یه اتفاق کوچیک برات می افته خیلی هیاهو می کنی و به شدت گریه می کنی و دوست داری بغلت کنم . منم بغلت می کنم .اهمیت نمی دم که موضوع چقدر کوچیک بوده و یا اصلا دردی نداشته. دلم می خواد بدونی احساس تو برام از همه چیز مهم تره . بدونی که آغوش من برای پناه دادن به تو همیشه بازه.

جالبه که تا چند ماه پیش وقتی حتی محکم زمین می خوردی یا دردت می گرفت بدون حتی یه آخ گفتن پا می شدی و منم همیشه می خندیدم تا تو هم بخندی.شاید اینم به خاطر بزرگتر شدنته که فهمیدی آدم فقط وقتی دردش می گیره گریه نمی کنه. شاید فهمیدی که یه زمین خوردن و یا کتک خوردن (مثلا از یه نی نی) گاهی ناتوانی معنی می ده ، یا توهین یا تحقیر ، یا ناسپاسی یا دوست نداشتن یا ... به خاطر همینه که یه زمین خوردن ساده و یا یه تلنگر کوچیک اینطور صداتو در میاره.

دخترم اینا چیزاییه که آرزو می کردم هیچوقت درک نکنی .یا بهتر بگم هیچوقت اینطوری فکر نکنی. زمین خوردن فقط معنی زمین خوردن می ده نه هیچ چیز دیگه . حتی کتک خوردن هم معنی دیگه ای نداره. هر چند این آرزوی من خودخواهانه ست و این حق تو هست که همه چیز رو تجربه کنی حتی اگر اشتباه باشه.

دخترم دوست ندارم برای هر اتفاقی برات توضیحی ارائه بدم تا بعدها که بزرگتر شدی ذهنت پر از تناقض بشه .چیزایی که می شنوی و چیزایی که می بینی. و یا برای هر چیزی دنبال یه توضیح بگردی.