وصف تو

دخترم درباره تو حرف زدن و نوشتن مثل اینه که بخوای دنیایی رو تو یه صفحه کوچیک بنویسی. درباره کیفیت کارات حرف زدن مثل اینه که بخوای مزه یه میوه خوشمزه رو برای کسی که نخورده تعریف کنی. می فهمی چی می گم؟ گاهی احساس می کنم نوشته هام نمی تونه نهایت احساساتم رو بیان کنه و خیلی محدوده. فقط اینو بدون خیلی خیلی از این چیزایی که می نویسم جذاب تری .خیلی دوست داشتنی تر .خیلی جالب تر:*

امروز یه کمی نون و خامه می خوردی و من ظرف می شستم .بدو اومدی و یه نون کوچولو که به سختی یه کمی هم خامه روش بود به من دادی و گفتی : بخور.گامه ست. خوشمزه ست. این حرف "خ" رو یه جاهایی می گی "گ". مثل خرما که می گی "گما". و هنوز حرف "ه" رو خیلی جاها "خ" می گی . و به حرف ف می گی "ه" .مثل فرهاد که می شه هرهاد. ولی از همه جالبتر اینه که بعضی جاها به همین "ه" که از ف تبدیلش کردی بازم به "خ" تبدیل می کنی. مثل فرشاد که می گی "خرشاد". یا توت خرنگی و یا دوجه خرنگی.

دخترم هرچی که می خوری ، هر چقدر که دوست داری به منم تعارف می کنی.می گی اینم برای تو . تو هم بردار. و البته از کسی دریغ نمی کنی.

گوشه ای از سخنان روشا خانوم:

آره. آره پامو تو باغچه نزارم؟

رو گلا پا نمی زارم. گلا رو نمی کنم.فقط بو می کنم.

آدامسو قورت نمی دم. می جوم. می جوم.

آدامس واسه من ضرر داره. ولی برای لنا نیکا ضرر نداره.

بابا ریش داره. روشا نداره. مامان نداره.